Co kojarzy nam się ze Stanami Zjednoczonymi? Wielu wymieni Hollywood, Statuę Wolności, tętniące życiem Las Vegas, nowojorskie drapacze chmur. Być może żółte taksówki i sieć kawiarni Starbucks? A może liczącą blisko 4000 km, łączącą Chicago z Santa Monica trasę Route 66? Prócz tego wszystkiego, USA to także niesamowita, niepowtarzalna przyroda i zjawiska geologiczne. Obok narodowych parków Yellowstone, Yosemite czy Everglades, z całą pewnością można wymienić Wielki Kanion Kolorado.
Jeśli skorzystałeś lub planujesz skorzystać z oferty Misja Travel obejmującej
wycieczkę na zachodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych, być może zainteresuje Cię również Kanion Kolorado i w przyszłości przyjedziesz także i tu. Tymczasem zapraszamy do lektury.
Gdzie jest Wielki Kanion Kolorado, po angielsku nazywany po prostu Grand Canyon? To olbrzymi przełom rzeki Kolorado przez płaskowyż o tej samej nazwie. Sama rzeka należy do dorzecza Oceanu Spokojnego i znajduje się w pierwszej dziesiątce najdłuższych rzek Stanów Zjednoczonych, osiągając długość nieco ponad 2300 km. Wielki Kanion zlokalizowany jest w stanie Arizona i należy do najchętniej odwiedzanych i fotografowanych zjawisk przyrodniczych w całym USA. Rozciąga się na imponującej długości 446 km, zaś jego szerokość waha się od kilkuset metrów do 29 kilometrów w najszerszym miejscu. Najniżej położone punkty kanionu (licząc od krawędzi) znajdują się na głębokości ponad 1800 metrów. Trzeba przyznać, że już same liczby robią piorunujące wrażenie i sprawiają, że człowiek czuje się maleńki jak ziarenko piasku.
W jaki sposób powstał tak olbrzymi wąwóz? Zdania co do tego są podzielone i dotąd nie udało się ustalić ostatecznej wersji wydarzeń. Najczęściej przyjmowaną hipotezą jest stopniowe, rozciągnięte w czasie tworzenie się kanionu. Według tej teorii zaczął on powstawać już od kilkunastu do trzydziestu milionów lat temu od zachodniej strony, zaś kraniec wschodni ma „zaledwie” 5-6 milionów lat. W dalszym czasie coraz
bardziej “wgryzała się” w niego rzeka Kolorado, znacznie go pogłębiając. Co ciekawe, istnieją też teorie, według których Grand Canyon miałby powstać na przestrzeni zaledwie kilku dni (!), lecz wydaje się temu przeczyć przekrój geologiczny. W ścianach wąwozu, zbudowanych głównie z łupków, ujawniono ślady (np. skamieliny) pochodzące z takich okresów jak proterozoik czy paleozoik, aż po trias. Wygląda więc na to, że kanion tworzył się jednak przez wiele milionów lat.
Cały obszar Grand Canyon został objęty ochroną i stanowi tym samym Park Narodowy Wielkiego Kanionu. Należy on do najstarszych parków narodowych w USA, został bowiem założony w 1919 roku, od 1979 figuruje zaś na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Jak w każdym parku narodowym, znajdziemy tu oczywiście wiele unikalnych zjawisk przyrodniczych. Oprócz niezwykłych formacji geologicznych występuje tu kilkaset gatunków ssaków i ptaków, a także kilkadziesiąt gatunków gadów oraz ryb. Pośród żyjących w kanionie zwierząt, wymieniane są m.in.:
- ● jelenie wirginijskie;
● owce kanadyjskie;
● kojoty;
● wiewiórki skalne, ziemne oraz wiewiórki Kolorado;
● skunksy;
● kondory i orły;
● rozmaite węże i jaszczurki.
Jeśli chodzi o rośliny, można tu napotkać takich przedstawicieli flory jak sosna żółta, juki, rozmaite kaktusy, a także roślinność pustynną.
Planując wycieczkę do Parku Narodowego Wielkiego Kanionu, warto uwzględnić warunki klimatyczne. Na tym obszarze zwykle panuje niezbyt przyjazna turystom pogoda, trzeba więc wybrać odpowiedni moment. Przede wszystkim należy wiedzieć, że kanion jest dostępny do zwiedzania z dwóch krawędzi — południowej i północnej — jednak tylko jedną z nich możemy odwiedzić przez cały rok. Jest to krawędź południowa, czyli South Rim. Północna natomiast, nazywana North Rim, otwarta jest jedynie od maja do listopada. Wybierając najlepszy czas na wyprawę, weźmy pod
uwagę, że zimy są tutaj dosyć mroźne i śnieżne; z kolei w środku lata można spodziewać się temperatury w okolicach 30°C i silnego nasłonecznienia, co nie jest ani przyjemne, ani bezpieczne. Wydaje się więc, że optymalny moment na zwiedzanie Grand Canyon to wiosna lub jesień.
Krawędź południowa, czyli South Rim
Jak już wspomnieliśmy, Park Narodowy Wielkiego Kanionu można zwiedzać od dwóch stron. Ponieważ krawędź południowa oddalona jest od północnej o kilka godzin jazdy samochodem, chcąc odwiedzić obie, warto rozłożyć wyprawę minimum na dwa dni. Jeśli chodzi o South Rim, jest to znacznie bardziej dostępna, a co za tym idzie bardziej popularna krawędź kanionu. Znajdziemy tu rozbudowaną infrastrukturę turystyczną, punkty informacyjne czy wiele łatwo osiągalnych punktów widokowych.
Tutaj też bez trudu możemy przemieszczać się samochodem (wzdłuż trasy South Rim Drive) lub jednym z kursujących stale autobusów. Planując zwiedzanie krawędzi południowej, dobrze wcześniej zorientować się w najciekawszych punktach widokowych.
Mather Point i Yavapai Point
To punkt położony najbliżej miejsca, z którego powinna zacząć się każda wycieczka po Wielkim Kanionie — Grand Canyon Village, gdzie uzyskamy niezbędne wskazówki dotyczące zwiedzania i otrzymamy mapki. Ze znajdującego się na klifie, na wysokości 2170 m, ogrodzonego stalową barierką Mather Point dostrzeżemy duży odcinek północnej krawędzi kanionu, a także schronisko Grand Canyon Lodge na North Rim. Odbywając półgodzinny spacer malowniczą trasą Rim Trail, dostaniemy się do drugiego popularnego punktu: Yavapai Point. Jest on jednym z
najdalej wysuniętych na północ fragmentów ściany południowej i leży tym samym najbliżej rzeki Kolorado. Możemy stąd nie tylko podziwiać spektakularne widoki, ale też w ciągu kilku minut dostać się do lokalnego muzeum geologicznego.
Ooh-Aah Point
Jest to nieco mniej typowy punkt widokowy, ze względu na fakt, że znajduje się wyraźnie poniżej krawędzi kanionu. Aby się tam dostać, musimy pokonać stromą ścieżkę w dół, a dokładnie fragment prowadzącej na samo dno wąwozu trasy South Kaibab Trail. Spacer nie należy do najłatwiejszych i nie jest polecany osobom o słabej kondycji. Należy na niego przeznaczyć minimum dwie godziny i uwzględnić fakt, że o ile podczas schodzenia pomagać nam będzie grawitacja, o tyle powrotne
podejście wymaga niemałego wysiłku. Jeśli jednak czujemy się na siłach,
zdecydowanie warto odwiedzić Ooh-Aah. Rozpościera się stąd widok, który dosłownie zapiera dech w piersiach, podczas gdy jednocześnie otaczają nas monumentalne, wielometrowe ściany, w pełni ukazując niesamowite możliwości natury.
Powell Point i Hopi Point
Powell Point to jeden z punktów znajdujących się przy 11-kilometrowej trasie Hermit’s Road (czasami nazywanej też Hermit’s Rest), poprowadzonej wzdłuż krawędzi południowej. Cały szlak lepiej jest pokonać autobusem (kursuje tu darmowa linia dla turystów), wycieczka piesza zajęłaby w obie strony 5-6 godzin. Na Powell Point możemy przyjrzeć się pomnikowi Johna Wesley’a Powella, upamiętniającemu wielką ekspedycję tego odkrywcy i geologa. Dowodzona przez niego wyprawa, która jako pierwsza w historii przebyła Wielki Kanion, odbyła się w 1869 roku. Z tego miejsca mamy już niedaleko do Hopi Point, który pozwala na podziwianie panoramicznego widoku kanionu, wraz z płynącą w dole rzeką Kolorado. Wadą tego punktu jest ogromna popularność wśród turystów i związany z nią duży ruch. Zapewniamy jednak, że wrażenia są warte tej drobnej niewygody.
North Rim — krawędź północna Wielkiego Kanionu
Podczas gdy południowa krawędź przygotowana jest pod zwiedzanie typowo turystyczne, mniej wymagające, krawędź północna przyciąga podróżników preferujących mniej uczęszczane szlaki i większe wyzwania. Aby dostać się tu samochodem z South Rim, konieczne jest objechanie całego Kanionu Kolorado, czyli pokonanie przeszło 350 km. Komu jednak zależy na przyjrzeniu się bardziej dzikiej stronie Parku Narodowego Wielkiego Kanionu, powinien podjąć ten trud i cały kolejny dzień przeznaczyć na wędrowanie krawędzią północną. Warto tu przypomnieć, że North Rim dostępny jest dla turystów jedynie od późnej wiosny do przełomu jesieni i zimy.
Decydując się na wycieczkę północnym brzegiem, należy uwzględnić warunki klimatyczne i fakt, że teren jest tu bardziej wymagający. North Rim znajduje się ponad 300 metrów wyżej, niż jego południowy odpowiednik, stąd należy się tu spodziewać nieco innej pogody. Na północnej krawędzi zima zaczyna się wcześniej, a noce są chłodne nawet latem. Teren ten jest oddalony od głównych dróg i typowo turystycznych udogodnień, zaś szlaki pozostawione są w możliwie jak najsurowszym stanie, bez utwardzonych ścieżek, stopni czy łańcuchów. Jest to więc miejsce idealne dla tych, którzy chcą sprawdzić się w trudniejszym terenie, a także uniknąć tłumów.
Na North Rim znajdziemy jednak także punkty widokowe, którym warto
poświęcić uwagę:
- 1. Bright Angel Point, będący raczej łatwym szlakiem, niż konkretnym punktem, liczy około kilometra długości i zdecydowanie polecamy z niego skorzystać. Mamy stąd niesamowity panoramiczny widok na północną część Parku
Narodowego Wielkiego Kanionu.
2. Cape Royal to najbardziej wysunięty na południe punkt widokowy po tej stronie kanionu. Wędrując w to miejsce, możemy ujrzeć niezwykłą formację przypominającą ogromne okno w pionowej skale — Angel Window.
3. Toroweap Overlook — jest trudno osiągalny, dotarcie tu wymaga dysponowania dobrym samochodem z napędem na cztery koła, zaś końcówkę trasy najlepiej pokonać pieszo. Wszystko to wynagradza jednak widok na rzekę Kolorado w całej okazałości.
Park Narodowy Wielkiego Kanionu — ciekawostki
Część osób nie wie, że Grand Canyon można przemierzyć nie tylko dookoła, przemieszczając się samochodem z jednej krawędzi na drugą. Kto czuje się na siłach i może pochwalić się dobrą kondycją oraz zdrowiem, być może skusi się na pokonanie kanionu… na nogach. W dół do rzeki, a następnie z powrotem na górę poprowadzi nas jeden ze szlaków: South Kaibab, North Kaibab lub Bright Angel Trail.
Uwaga! To nie jest wycieczka na jeden dzień, ponadto nie powinny się na nią decydować osoby bez żadnego doświadczenia górskiego czy cierpiące na jakiekolwiek dolegliwości. Wędrowców czeka bowiem minimum kilkanaście godzin marszu (często stromymi ścieżkami) i pokonanie półtora tysiąca metrów różnicy wysokości, a wszystko to zwykle w piekielnym upale. Zdecydowanie zaleca się, by po zejściu w dół kanionu zanocować, a na górę wrócić kolejnego dnia.
W 2007 roku, nad zachodnią częścią kanionu otwarto pomost (taras widokowy) w kształcie podkowy o szklanej podłodze. Ta atrakcja turystyczna, nazwana Skywalk, czyli „spacer w niebie”, zawieszona jest około 1200 m ponad dnem wąwozu i wystaje poza jego naturalną krawędź na 20 metrów. Przechadzka po tarasie, nad wielometrową przepaścią, dostarcza niezapomnianych wrażeń tym, którzy zdecydują się na nią wejść. Planując odwiedzenie Skywalk, trzeba się jednak liczyć z niemałymi
kosztami — bilet wstępu kosztuje (w zależności od dodatkowych opcji) co najmniej 60-70 USD. Warto też zdawać sobie sprawę, że na platformie obowiązuje zakaz filmowania i fotografowania, co skutecznie zniechęca część osób do skorzystania z atrakcji.
W okolicach Parku Narodowego Wielkiego Kanionu zamieszkuje kilka szczepów Indian, spośród których najłatwiej spotkać przedstawicieli plemienia Havasupai. Nazwa ta oznacza dosłownie „lud znad błękitno-zielonej wody” i wiąże się oczywiście z faktem, że zasiedlili oni bezpośrednie sąsiedztwo rzeki Kolorado. Obecnie Indianie Havasupai żyją w dużej mierze z turystyki. Odwiedzającym Wielki Kanion oferują usługi przewodników, miejsca noclegowe, pamiątki oraz wynajem zwierząt wierzchowych (głównie mułów). Wielu z nich pracuje w punktach obsługujących
gości Wielkiego Kanionu (np. informacja turystyczna czy taras widokowy Skywalk).
Drugim plemieniem, żyjącym w rezerwacie położonym częściowo na terenie Wielkiego Kanionu, są Indianie Hualapai. Dzięki prowadzonym tu przez ich przedstawicieli wystawom, można dowiedzieć się wielu ciekawostek o kulturze plemienia, jak i o miejscu, w którym obecnie żyje.
Park Narodowy Wielkiego Kanionu to wymarzone miejsce dla każdego, kto chce przeżyć amerykańską przygodę z prawdziwego zdarzenia.
SPRAWDŹ NASZE WYJAZDY DO STANÓW ZJEDNOCZONYCH
Promocyjne terminy
