Święty Charbel – mnich i pustelnik libański, którego wyróżniała głęboka pokora, asceza i gorliwość wiary. Można powiedzieć, że zakonnik był zanurzony w nieustającej modlitwie, a odzywał się tylko wówczas, gdy go o coś pytano. Cechowały go pogoda ducha, uprzejmość i cierpliwość. Pustelnik nosił zawsze na głowie kaptur, co obecnie ukazuje każda napisana ikona z jego wizerunkiem.
Św. Charbel był niezwykle skromnym człowiekiem, czego dowodem jest m.in. jego cela klasztorna – mieszkał w zaledwie 6 metrach kwadratowych, a jedynym wyposażeniem pomieszczenia były: lampa, siennik z liści, dzbanek oraz kosz wiklinowy na ulubione książki; w tym oczywiście na Pismo Święte. Ostatnie 23 lata swojego żywota Święty spędził w pustelni w odosobnieniu. Zmarł w Wigilię Bożego Narodzenia w 1898 roku.