Liban i święci libańscy – audycja radiowa

Liban – kraj nieco dla  nas zagadkowy, choć z drugiej strony bliski duchowo ze względu na wiarę chrześcijańską. Przechadzając się po stolicy, dostrzec można wiele billboardów ze Świętymi, a młodzi mężczyźni często na szyi noszą różaniec. Liban jest także wyjątkowy, patrząc na jego przepiękną przyrodę, pyszne jedzenie i gościnność ludzi. Co ciekawe, muzułmanie z chrześcijanami żyją obok siebie w zgodzie, co reguluje, m.in. konstytucja państwa. Zakłada ona, że prezydentem może być tylko chrześcijanin, a premierem muzułmanin. Nikt tego nie podważa, co  gwarantuje wszystkim bezpieczeństwo.

Libańska ziemia zyskuje coraz bardziej na popularności za sprawą św. Charbela, zwanego inaczej “ojcem Pio Bliskiego Wschodu”. Mimo, że kraj ten nie jest jeszcze dotknięty dużym ruchem turystycznym, dzięki czemu możemy doświadczyć błogiego spokoju, to co roku miejsce działalności świętego pustelnika, Annayę, odwiedza ok. 4 milionów pielgrzymów. Wierni z całego świata przyjeżdżają, by pomodlić się u grobu św. Charbela, namaszczając swe czoło błogosławionym olejem.

“Jeżeli już masz być mnichem, to musisz być święty” – mawiała jego mama. Na początku Charbel posługiwał w klasztorze, a dopiero później dostał zgodę od swych przełożonych na życie pustelnicze. Trzeba pamiętać, że Liban zamieszkiwali też inni wielcy święci, których ciała, tak jak i Charbela, nie uległy rozłożeniu. W tym miejscu należy wymienić: św. al-Hardiniego, św. Rafkę oraz bł. Stefana. Wszyscy oni są wielkimi orędownikami, za sprawą których dzieje się dużo udokumentowanych cudów. Można powiedzieć, że święci libańscy są od świętymi od tzw. zadań specjalnych.

• Jrbata – sanktuarium św. Rafki
• Las Bożych Cedrów – najbardziej znany las cedrowy świata
• Qozhaya – klasztor św. Antoniego, gdzie w surowych warunkach mieszkali pustelnicy
• Bzommar – jedyna na Bliskim Wschodzie kaplica poświęcona św. Janowi Pawłowi II