Pastuszkowie z Fatimy – świętość w codzienności

13 października 1917 roku w Fatimie – małej portugalskiej wiosce wydarzył się niesamowity cud, który zgromadził dziesiątki tysięcy świadków. Według relacji słońce zaczęło „tańczyć” na niebie, zmieniając kolory i wirując, a następnie zdawało się spadać na ziemię, by po chwili wrócić na swoje miejsce. To zjawisko znane jako cud słońca potwierdziło prawdziwość objawień Matki Bożej, których od maja do października 1917 roku miało troje pastuszków: Łucja dos Santos (10 lat) oraz jej kuzyni Franciszek (9 lat) i Hiacynta Marto (7 lat).

Dzieci pochodzące z ubogich rodzin pasące owce na wzgórzach okalających Fati mę, stały się narzędziami w rękach Boga. Ich proste, codzienne życie – pełne modlitwy, pracy i niewinności – przekształciło się w niezwykłą drogę ku świętości. Mimo młodego wieku pastuszkowie przyjęli z pokorą i odwagą przesłanie Maryi wzywające do pokuty, modlitwy różańcowej i nawrócenia grzeszników.

Cud słońca stał się ważnym wydarzeniem nie tylko w historii Kościoła Katolickiego, ale i w jakimś stopniu całego świata. Natomiast tajemnice fati mskie do dzisiaj intrygują wielu wierzących i nie tylko. Przyglądając się aktualnej sytuacji Europy, można stwierdzić, że pielgrzymka do Fatimy i odmówienie aktu zawierzenia Rosji mogłoby by być swoistym ukojeniem lęku przed wojną, jednak przede wszystkim osobistym aktem wiary i osobistego oddania się w opiekę Boga.

Świętość i proste życie w Portugalii: niezwykła historia dzieci z Fatimy

Historia Pięknej Pani ukazującej się portugalskim dzieciom do dzisiaj jest czymś, co w jakiś sposób rozpala serca wierzących i nie tylko. Jak to się stało, że życie pastuszków z Fatimy, mimo że było wypełnione codziennymi obowiązkami gospodarskimi, ubóstwem i głęboką wiarą? Jak stali się wzorem wiary dla całego świata? By się tego dowiedzieć, warto odwiedzić miejsca związane z ich codziennością, o których opowiadamy w dalszej części tekstu. Jakie niezwykłe cechy, które do dzisiaj dla wielu są inspiracją, miało każde z trójki fatimskich pastuszków?

Franciszek – kontemplacyjny, pragnący „pocieszać Pana Jezusa”. Zmarł w 1919 roku w wyniku epidemii hiszpanki.

Hiacynta – pełna współczucia dla grzeszników, ofi arowała swoje cierpienia za ich nawrócenie. Zmarła w 1920 roku.

Łucja – jedyna, która dożyła dorosłości, wstąpiła do zakonu i spisała wspomnienia o objawieniach. Zmarła w 2005 roku.

W 2017 roku Franciszek i Hiacynta zostali kanonizowani przez papieża Franciszka, stając się najmłodszymi świętymi w historii Kościoła, którzy nie byli męczennikami. Co odziedziczyliśmy po historii trojga dzieci i Pięknej Pani, którą widywały? Wiele cudów takich jak cud słońca, uzdrowień i nawróceń oraz piękne portugalskie sanktuarium wypełnione ogromną wiarą i nadzieją, oraz przesłanie aktualne także dzisiaj:

modlitwa różańcowa jako broń przeciw złu,

pokuta i wynagrodzenie – za grzechy świata,

nawrócenie – wezwanie do zmiany życia.

Pastuszkowie z Fatimy pokazali, że świętość nie zależy od wieku ani statusu społecznego, ale od otwartości na Bożą łaskę. Ich życie, choć krótkie, stało się światłem dla całego świata. Jakie miejsca związane z ich historią warto zobaczyć w Fatimie i okolicach?

Miejsca związane z pastuszkami z Fatimy

Miejsca związane i z życiem, i objawieniami pastuszków warto odwiedzić m.in. po to, by lepiej poznać historię ich życia oraz samych objawień i pomodlić się w miejscach związanych z tą niesamowitą historią z XX wieku.

Aljustrel – rodzinna wioska pastuszków

Aljustrel to niewielka osada oddalona o ok. 2 km od Fatimy. To właśnie tam urodzili się i wychowywali Łucja, Franciszek i Hiacynta. To miejsce pozwala pielgrzymom i turystom lepiej zrozumieć prostotę i ubóstwo, w jakim żyli wizjonerzy oraz głębię ich duchowego doświadczenia. Wizyta tutaj to często uzupełnienie pielgrzymki do Fatimy. W wiosce dziś można odwiedzić:

dom rodzinny Łucji – skromna kamienna zabudowa, gdzie przyszła na świat i spędziła dzieciństwo,

dom Franciszka i Hiacynty – znajduje się nieopodal domu Łucji i zachował w niemal niezmienionym stanie, z oryginalnym wyposażeniem z początku XX wieku,

studnia Anioła Pokoju – miejsce modlitwy i zabawy; to też miejsce, gdzie po raz pierwszy ukazał im się Anioł Pokoju w 1916 roku, przygotowując je na późniejsze objawienia.

Cova da Iria – miejsce objawień

Cova da Iria, czyli Dolina Pokoju, w której Matka Boża ukazywała się dzieciom sześć razy między 13 maja a 13 października 1917 roku. Dziś znajduje się tam Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej – jedno z najważniejszych miejsc pielgrzymkowych na świecie. W jego skład wchodzą miejsca opisane niżej.

Kaplica Objawień – zbudowana w miejscu, gdzie stało drzewo dębu, nad którym ukazała się Maryja. To tutaj miało miejsce 5 z 6 objawień, a samą kaplicę wzniesiono na jej cześć. Budowa trwała od 28 kwietnia do 15 czerwca 1919 przez kamieniarza Joaquima Barbeiro. 13 października 1921 odprawiono pierwszą Mszę, a pierwszym kapelanem ks. Manuel de Sousa. 6 marca 1922 wysadzili ci, którzy podejrzewali, że cuda są inscenizacją Kościoła. W 1922 roku zaczęto odbudowywać kaplicę. Na placu znajduje się biała kolumna z posągiem Matki Bożej Fatimskiej, który powstał 1920 roku. Natomiast 13 maja 1946 roku posąg został koronowany.

Bazylika Matki Bożej Różańcowej – znajdują się w niej groby Franciszka, Hiacynty i Łucji zmarłej w 2005. Powstała w miejscu, w którym 13 maja 1917 roku pastuszkowie zobaczyli błyskawicę zwiastującą pojawienie się Matki Boskiej. Kościół zaprojektował holenderski architekt Gerard van Krieken. 13 maja 1928 roku arcybiskup Evory – Manuel da Conceiçăo Santos poświęcił kamień węgielny. Bazylikę konsekrowano 7 października 1953 roku. Na witrażach znajdują się sceny związane z historią objawień w Fati mie. Co roku sanktuarium odwiedzają rzesze pielgrzymów. Co ciekawe, w bazylice znajduje się 15 ołtarzy poświęconych 15 tajemnicom różańcowym. W skarbach bazyliki znajduje się irlandzka monstrancja z 1949 roku. Jest uznawana za znaczące dzieło sztuki sakralnej z terenu Irlandii.

Plac Modlitwy – ogromna przestrzeń przed bazyliką, gdzie gromadzą się pielgrzymi, szczególnie w rocznice objawień.

Valinhos – miejsce czwartego objawienia

Od 19 sierpnia 1917 roku, gdy pastuszkowie byli więzieni przez lokalne władze, Maryja ukazała im się w Valinhos niedaleko Aljustrel. W okresie Objawień portugalski rząd był pod ogromnym wpływem, masonów. Prowadził świadomą i zakrojoną na dużą skalę wojnę z Kościołem i religią. Kiedy o objawieniach fatimskich robiło się coraz głośniej, władze uznały, że wydarzenia z Doliny Pokoju mogą zatrzymać laicyzację.

Burmistrz okręgu, do którego należała Fati ma, mając dość dużą władzę, uknuł spisek przeciwko trójce małych pastuszków. Kazał dzieciom wraz z rodzicami przybyć do swojej siedziby, jednak ojciec Hiacynty i Franciszka przybył do niego sam. 13 sierpnia, czyli w dniu kolejnego oczekiwanego objawienia burmistrz przyjechał do Fati my. Chciał koniecznie zabrać ze sobą dzieci, by udać się z nimi na miejsce objawień. Pastuszkom zaczęto zarzucać kłamstwo, a burmistrz siłą przymusu zabrał dzieci do Vila Nova de Ourem. Po porwaniu próbowano zmusić dzieci do wyjawienia tajemnic od Pięknej Pani, używając różnych sposobów. Współcześnie w Vila de Ourem można zobaczyć pomnik upamiętniający objawienie oraz Drogę Krzyżową prowadzącą przez wzgórza, którymi dzieci często przechodziły.

Podsumowując, historia dzieci z Fati my do dzisiaj dla wielu wierzących jest symbolem niezłomnej wiary, która przemienia życie. Aktualność przesłania niesamowicie łączy się ze współczesną historią Europy, a Hiacynta, Franciszek i Łucja są dowodem, że łaska i wiara nie mają względu na osobę . Każdy z małych wizjonerów swoim życiem pokazał, że im większa wiara, tym łatwiej pokonywać trudności. Z kolei sama Fati ma to jeden z największych współczesnych ośrodków religijnych. Jest ważnym miejscem kultu nie tylko dla Europejczyków, ale i katolików z innych części świata.

Odwiedzając Fatimę, można doświadczyć niezwykłego echa historii trójki dzieci, których proste życie do dzisiaj pociąga do zmiany życia i pokazuje, że dobro i nadzieja zawsze zwyciężą nawet najcięższe czasy. Piękna bazylika i niewielka studnia są miejscami, które są fenomenem samym w sobie. Podczas zwiedzania Fatimy i okolic można spróbować wyobrazić sobie co robiły dzieci oraz jeszcze głębiej i piękniej przeżyć wizytę w tej niesamowitej wiosce.